De 14-jarige (!) debutant die al na een week werd weggestuurd door AZ

Jonge voetballers die een grote toekomst wordt voorspeld. Het komt regelmatig voor. De wereld ligt aan hun voeten en zaakwaarnemers met dollartekens in hun ogen zorgen ervoor dat deze talenten voor miljoenbedragen naar droomclubs kunnen verkassen. Veel van deze groeibriljanten maken de verwachtingen echter door uiteenlopende redenen niet waar. Voetbalzone duikt in de geschiedenis van geflopte voetballers. In deze rubriek wordt er wekelijks een speler uitgelicht. Deze keer aandacht voor de carrière van de Amerikaan Freddy Adu.

Door Koen Wulms

Het is juni 2005, in Enschede staat de wedstrijd op het WK Onder 20 tussen de Verenigde Staten en Argentinië op het programma. Dit duel staat op dat moment vooral bekend als de wedstrijd van twee toptalenten bij beide landen. Freddy Adu, geboren op 2 juni 1989, neemt het met ‘zijn’ Amerika op tegen het Argentinië van Lionel Messi. Deze wedstrijd eindigt uiteindelijk in een 1-0 overwinning voor de Amerikanen, maar de op dat moment pas zestienjarige Adu kan zijn stempel in die wedstrijd nog niet drukken, waar Messi dat met enkele dribbels aan Argentijnse zijde wel lukt.

Op dat moment heeft het Amerikaanse toptalent al meer dan een jaar professioneel voetbal in de benen, daar hij in april 2004 al op veertienjarige leeftijd debuteerde namens D.C. United, dat uitkomt in de Major League Soccer. Hiermee wordt Adu de jongste profvoetballer ter wereld. Dit valt ook Nike op, dat hem een paar maanden na zijn debuut een megacontract aanbiedt. De jonge Amerikaan wordt op dat moment al bestempeld als ‘de nieuwe Pelé’, verdient 400.000 dollar per jaar en is het hoofd van vele merken. In deze tijd loopt Adu onder meer stage bij Manchester United. In Washington zou de tiener twee jaar spelen, alvorens hij eind 2006 besluit om na 96 optredens in de hoofdmacht te vertrekken bij de club waar hij zijn eerste minuten in het profvoetbal heeft gemaakt.

Na zijn periode bij D.C. United, vertrekt Adu in januari 2007 naar Real Salt Lake. De reden hiervoor is dat hij bij zijn nieuwe club op zijn favoriete positie mag uitkomen. In Salt Lake City komt de aanvallende middenvelder in een half jaar tijd tot elf optredens, waarin hij één keer het doel treft.

Vertrek naar Europa
Na dit avontuur in zijn thuisland besluit Adu te vertrekken naar Europa, dat voor hem geldt als ‘het beloofde land’. Benfica is op dat moment dolgelukkig met de handtekening van de pas achttienjarige speler. Bij deze transfer is zo’n anderhalf miljoen euro gemoeid. Een koopje, volgens velen.

In het eerste jaar van Adu in Portugal, komt hij tot elf optredens in de competitie, waarin hij geen enkele keer in de basis start. Daardoor wordt er besloten om de in Ghana geboren middenvelder te verhuren. Na vier verhuurperiodes bij AS Monaco, Belenenses, Aris Saloniki en Rizespor, waarin hij in totaal slechts 39 keer aan spelen toekomt, besluit Adu om zijn Europese avontuur voorlopig op te geven en in 2011 terug te keren naar zijn vaderland.

Terug naar MLS
Na te hebben geschitterd op de Gold Cup in 2011, biedt Philadelphia Union Adu de kans om weer in de MLS te spelen. In Philadelphia speelt Adu onder trainer John Hackworth, met wie hij bij de Onder 17-ploeg van de VS ook al samenwerkte. Hackworth was toen assistent-trainer en Adu had een dermate goede band met zijn leermeester dat hij vaak bij hem thuis op bezoek ging. Eenmaal aangekomen in het grote-mannenvoetbal, is de band tussen de twee verslechterd. Het gebrek aan professionaliteit en focus bij Adu zorgt ervoor dat hij botst met zijn trainer bij Philadelphia Union. ‘’De afgelopen jaren was Adu’s voornaamste prioriteit niet het beste uit zijn potentieel als voetballer te halen. Freddy is op zichzelf gericht. Hij denkt dat alles om hem moet draaien en niet om het team’’, vertelt Hackworth over zijn pupil.

Nadat Adu vanwege zijn gebrek aan discipline op een zijspoor was beland bij Philadelphia Union, besluit hij wederom op avontuur te gaan in het buitenland. Deze keer steekt de op dat moment pas 24-jarige Adu niet de oceaan over, maar gaat hij spelen bij het Braziliaanse EC Bahia. In Brazilië komt de Amerikaan slechts vier keer in actie in een halfjaar tijd.

Na dit zoveelste mislukte avontuur komt Adu bijna een jaar zonder club te zitten. Stageperiodes bij Blackpool, Stabaek en ook AZ lopen op niets uit. In Alkmaar wordt Adu al na een week weggestuurd, omdat hij het niveau niet aankan. Uiteindelijk is het FK Jagodina uit Servië dat ervandoor gaat met de handtekening van het voormalig toptalent. Ook hier komt het voormalig wonderkind niet uit de verf, gezien het feit dat hij geen enkele competitiewedstrijd in actie komt voor de Servische club.

Laatste kunstje
Uiteindelijk gaat carrière van Adu als een nachtkaars uit. Na zijn tijd in Servië, volgt er nog een zwerftocht langs Finland, Amerika en Zweden. Bij zijn laatste club, Österlen FF, dat uitkomt op het derde niveau van Zweden, speelt Adu geen enkele minuut. In 2021 besloot de op dat moment 31-jarige Amerikaan zijn voetbalschoenen definitief aan de wilgen te hangen.

Einde carrière
In totaal speelde Adu in zeventien jaar tijd voor vijftien clubs. Daarnaast bleef de teller wat betreft interlands staan op zeventien wedstrijden, waarin hij twee keer trefzeker was. Deze interlands speelde hij tussen zijn 16e en 23e levensjaar. Op dit moment geeft Adu, die samen met Messi als ‘de toekomst van het voetbal’ werd bestempeld, training aan jonge kinderen die dromen van een carrière als profvoetballer. Hij probeert de kinderen bij te brengen wat er allemaal voor nodig is om het te maken in het profvoetbal, iets wat Adu tijdens zijn eigen loopbaan vergat. Dat weet hij zelf ook: ‘’Het liefst zou ik alle trainers die ik in de loop der jaren heb gehad, bij elkaar halen voor een meeting. Ik zou voor ze gaan staan en collectief mijn excuses aanbieden’’, vertelt Adu als hij terugblikt op wat hij allemaal fout heeft gedaan bij de vele trainers die hij heeft gehad.