‘Als talent bij Feyenoord dachten veel mensen dat ik de wereldtop zou halen’

Leroy Fer debuteerde in 2007 op zeventienjarige leeftijd bij Feyenoord. Gehuld onder de bijnaam de Uitsmijter leek de wereld aan zijn voeten te liggen. Inmiddels is de middenvelder 33 jaar oud en bezig aan de voorbereiding op zijn derde seizoen bij Alanyaspor in de Süper Lig. Fer heeft het goed naar zijn zin in de bruisende badplaats, al zullen weinig mensen vijftien jaar geleden hebben voorspeld dat de rechtspoot ooit in Turkije zou belanden. Voetbalzone sprak de ervaren controleur onlangs uitgebreid over zijn avontuur in Alanya, de onvoorspelbaarheid van een voetbalcarrière en zijn liefde voor Feyenoord.

Door Wessel Antes

Vanaf zijn vakantieadres in Curaçao neemt Fer vriendelijk de telefoon op. “Ik ben nog even op vakantie! Lekker naar waar mijn roots vandaan komen.” Waar steeds meer voetballers de keuze maken om voor Los Azules uit te komen, had Fer als kind één droom: spelen voor het Nederlands elftal. Uiteindelijk kwam de in Zoetermeer geboren middenvelder tot elf interlands, waarin hij eenmaal het net wist te vinden. Fer schaart zich tussen het kleine groepje Nederlanders dat kan vertellen te hebben gescoord op een WK. Die ene snoeiharde kopbal tegen Chili, op 23 juni 2014, is misschien wel hét moment waaraan voetballiefhebbers Fer later gaan herinneren.

Voor Fer zelf, destijds speler van Norwich City, was het bewuste moment in ieder geval het hoogtepunt van zijn carrière. “Als ik één moment moet kiezen uit mijn carrière wel, ja. Dat was niet mijn beste seizoen om eerlijk te zijn. Met de club waren we gedegradeerd, dus daarom was ik al heel blij met mijn oproep. Het is een droom om voor je land te mogen spelen op een WK in Brazilië. Als je dan ook nog eens scoort... Ik kan er nog veel meer jus opgooien, maar het was natuurlijk een uniek moment.” Toch denkt Fer niet iedere zomer terug aan zijn kopbal. “Zo zit ik gewoon niet in elkaar, denk ik. Wat geweest is is geweest. Maar als ik die goal terugzie, ben ik uiteraard nog altijd trots. Het is een moment dat ik mijn hele leven bij me zal dragen.”

2014 is ook het kalenderjaar van de laatste interland die Fer speelde, al zat hij in 2020 tijdens twee Nations League-wedstrijden nog wel op de bank bij het Nederlands elftal. Het oranje van zijn geboorteland is inmiddels ingewisseld voor het oranje van Alanyaspor, waar men zeer tevreden is over Fer. “De optie in mijn contract is gelicht, dus ik lig hier nog tot medio 2024 vast. Uiteindelijk zegt dat natuurlijk niet alles, want in de voetballerij kan er altijd iets gebeuren. We gaan zien wat er deze zomer op mij afkomt. Ik heb het heel erg naar mijn zin bij Alanya, maar wil misschien nog wel een stap maken. Maar daar heb ik mijn broertje voor, Leegreg!”

Leegreg, het jongere broertje van Fer, speelde in de jeugdopleidingen van Excelsior en Feyenoord. Inmiddels timmert hij hard aan de weg als zaakwaarnemer bij Wasserman. De spelersmakelaar behartigt onder meer de belangen van Lutsharel Geertruida en Crysencio Summerville, maar vertegenwoordigt ook zijn oudere broer Leroy. Na een terugkeer van twee seizoenen in De Kuip gingen de broers in de zomer van 2021 op zoek naar een nieuwe uitdaging. “De trainer (Arne Slot, red.) gaf op dat moment aan dat ik aanvoerder zou worden, maar zei ook eerlijk dat er concurrenten bij zouden komen. Daarnaast kwamen er wat jongere spelers door en wilde ik zelf ook gewoon iets anders. Toen hebben we met goedkeuring van beide partijen besloten dat ik verder zou gaan kijken.”

Fer had meerdere opties, maar besloot in Turkije aan de slag te gaan. “De Süper Lig trok mij wel. Bij Feyenoord heb ik een korte periode gespeeld met Oguzhan Özyakup, van wie ik goede verhalen heb gehoord over de competitie en het land. Alles voelde goed aan, waardoor ik deze stap graag wilde maken. Ik wilde per se basisspeler zijn en mezelf nog een keer bewijzen op het hoogste niveau. Met name in het afgelopen seizoen is dat goed gegaan, ik heb veel kunnen spelen en laten zien dat ik het nog altijd kan.” In de afgelopen twee seizoenen speelde Fer 56 officiële wedstrijden voor Alanyaspor, waarin hij goed was voor één doelpunt en twee assists.

Het leven in de Turkse badplaats bevalt Fer goed. “De ligging van Alanya was een bijkomend voordeel in mijn keuze voor deze club. Ik kom hier niets tekort. Door het vele toerisme krijg ik af en toe wel een beetje een vakantiegevoel, maar ik ben hier natuurlijk nog altijd om te voetballen. Gelukkig lukt het mij goed om mijn focus te houden.” Het toerisme in Alanya zorgt voor grappige situaties. “Ik kom regelmatig Nederlanders tegen”, zegt Fer lachend. “De meeste houden wel een praatje, dus dat is wel leuk. Vooral supporters van Feyenoord herkennen mij snel.”

In zijn vrije tijd gaat Fer het liefst op pad. “Omdat de temperaturen hier heerlijk zijn ben ik graag buiten. Dan ga ik wat lunchen met mijn dochtertje en partner, of ik breng een bezoek aan het strand.” Zijn beroep levert Fer af en toe voordelen op. “Dat heb ik al meerdere keren meegemaakt, haha! Alanya is best groot, maar met name in het centrum leeft het voetbal enorm. Als voetballer maak je de gekste dingen mee. Je krijgt gratis dingen aangeboden, een goede plek in het restaurant en hoeft af en toe niet eens te betalen voor je etentjes. Dat blijft bijzonder en ook wel een beetje onwerkelijk.”

Door zijn ervaringen in Nederland en Engeland was Fer het al gewend om voor fanatieke supporters te spelen, maar de voetbalbeleving in Turkije is minstens zo intens. “Met name bij de grote clubs uit Istanbul is dat bizar om mee te maken. Het voetbal leeft enorm in Turkije. Als speler heb ik daar altijd wel van gehouden, daar ben ik voetballer voor.” De fans van Galatasaray maakten indruk op Fer. “Toen zij op bezoek kwamen, zat ons hele stadion vol met hun fans. Dat soort taferelen had ik bij Feyenoord al weleens meegemaakt, maar hier komt dat ook voor!”

Fer is tevreden over het niveau van de Süper Lig. “Al is het wel zo dat de grote clubs er echt bovenuit steken. Als je ziet welke spelers Galatasaray dit jaar had binnengehaald... Dat is eigenlijk gewoon een team dat moet kunnen meedraaien in Europa. Maar ook de andere clubs hebben gewoon veel goede spelers. Spelers met naam, die al wat bereikt hebben. Het tempo is misschien iets lager dan in Engeland en Nederland, maar het is me zeker meegevallen.” Zijn eigen lichaam werkt nog altijd mee. “Ik doe er dan ook veel aan om fit te blijven. Nog een stuk meer dan ik deed tijdens mijn jaren in Engeland bijvoorbeeld”, aldus Fer.

De middenvelder werkt samen met personal trainer Lucas Carvalho, die ook Memphis Depay en Tonny Vilhena ondersteunt. “Dat is drie keer per week een extra training, buiten de club om, om mijn lichaam fit te houden. Als je ouder wordt gaan er altijd wel meer pijntjes meespelen, maar dit seizoen ben ik gewoon honderd procent fit gebleven. Dat heb ik zeker te danken aan Lucas, omdat hij mij aan bepaalde oefeningen heeft geholpen. Daarom blijf ik de komende jaren met hem samenwerken, want het heeft zijn vruchten zeker afgeworpen.”

Alanyaspor kan stappen maken op het gebied van faciliteiten. “Dat heb ik wel gemerkt en is een punt waar ik op hamer bij de clubleiding”, aldus Fer. “Dit is niet hoe ik mijn laatste jaren voor mij zie, in het meest ideale scenario. Daar moet verandering in komen. De club speelt al sinds 2016 in de Süper Lig, dus dan mag dat ook wel geëist worden. Dat maakt de club uiteindelijk alleen maar aantrekkelijker voor nieuwe spelers. Als we bij andere Turkse clubs op bezoek gaan is het een stuk moderner. Ook daarin is het verschil met de drie topclubs enorm.”

Fer ziet zijn beste vrienden deze zomer vertrekken bij Alanyaspor: het Portugese duo Daniel Candeias en Wilson Eduardo vertrekt transfervrij. “Dat is wel jammer, want met hen heb ik echt een goede band opgebouwd. Gelukkig ben ik een allemansvriend, die met iedereen goed kan opschieten. Iemand die ik niet mag vergeten te noemen is mijn teamgenoot Oguz Aydin. Dat is een Turkse Nederlander uit Den Haag, die heeft gespeeld in de jeugdopleiding van AZ. Ik ben blij dat hij hier is, want daardoor kan ik bij de club af en toe gewoon Nederlands spreken. Oguz ligt nog wel even vast bij Alanyaspor, dus dat is wel fijn.” Fer is binnen de spelersgroep van Alanyaspor derde aanvoerder.

Het liefst zou Fer nog een stap hogerop maken binnen Turkije, waar hij zich inmiddels helemaal thuis voelt. Een terugkeer naar Nederland zit er deze zomer niet in. “Daar heb ik destijds wel voor gekozen toen ik terug naar Feyenoord ging, maar ik ben inmiddels niet de jongste meer. Het ligt er natuurlijk altijd aan welke club bij Leegreg aanklopt en mij nodig heeft, maar momenteel is dat niet echt een optie. Ik zie het nu gewoon niet echt zitten om terug naar Nederland te komen.”

De carrière van Fer kent vele hoogtepunten, maar wordt ook gekenmerkt door een aantal tegenslagen. Zelf bekijkt hij zijn spelersloopbaan heel nuchter. “Of ik tevreden ben met de loop van mijn carrière? Dat is natuurlijk altijd een lastige vraag. Als talent bij Feyenoord dachten veel mensen dat ik de wereldtop zou halen. Uiteindelijk loop je in een carrière tegen dingen aan die nou eenmaal gebeuren. Ik ben vaak geblesseerd geweest en mijn gedroomde transfer naar Everton ketste zelfs af door een blessure. Dat zijn dingen die je niet kunt voorspellen. Ik ben niet zo van het terugkijken en ben trots op de carrière die ik tot nu toe heb gehad. Ik heb het Nederlands elftal bereikt, heb zelfs gescoord op een WK en heb jaren in de Premier League mogen spelen. Ik hoor vaker dat ik de absolute top had kunnen bereiken, maar de dromen die ik als kind had zijn al uitgekomen.”

De eeuwige liefde voor Feyenoord
Als talent vertrok Fer op een vervelende manier bij Feyenoord. De Stadionclub verkeerde in financiële problemen, terwijl een overstap naar FC Twente ook op sportief vlak destijds een stap omhoog was. Fer moest zijn overstap naar Enschede uiteindelijk bekopen met bedreigingen vanuit een deel van de Feyenoord-aanhang. Mede daarom is hij blij dat de lucht, door zijn latere terugkeer naar Rotterdam-Zuid, inmiddels is geklaard met zijn jeugdliefde. “Feyenoord is mijn club. Er is in het verleden veel gebeurd, maar zeker de harde kern heeft mij uiteindelijk vergeven. Toen ik terugkwam was alles goed. Ook omdat ik presteerde en vanaf het eerste moment direct weer alles gaf voor de club.”

Fer was aanvoerder van Feyenoord tijdens de overgangsfase van Dick Advocaat naar Arne Slot. “Ik heb alle respect voor Dick, want hij heeft het onder de omstandigheden van toen heel goed gedaan met ons. Maar tegenstanders wisten op een gegeven moment wat wij zouden gaan doen, waardoor wij in aanvallend opzicht moeite hadden met creëren. Slot bracht een nieuwe energie met zich mee, op de manier hoe Feyenoord hoort te spelen. De tegenstander constant blijven afjagen. Ook aan de bal weet hij precies wat er moet gebeuren, hij is zelf een goede middenvelder geweest. Wat hij de afgelopen twee seizoenen met Feyenoord heeft gedaan is echt niet normaal, al zag ik dat in die eerste weken al wel aankomen. De hele spelersgroep geloofde direct in zijn werkwijze.”

Toch heeft de middenvelder geen spijt van zijn vertrek. “Tuurlijk had ik op de Coolsingel willen staan. Elke voetballer wil kampioen worden”, aldus Fer. “Maar ik heb het gewoon naar mijn zin bij Alanyaspor. Je moet altijd waarderen wat je hebt, niet kijken naar wat je niet hebt. Genieten doe ik wel van afstand. Het blijven mijn jongens. Tyrell (Malacia, red.) heeft een droomtransfer gemaakt naar Manchester United en Orkun (Kökçü, red.) is als aanvoerder kampioen geworden. Als ik nu zie hoe Lutsharel (Geertruida, red.) zich heeft ontwikkeld, maakt dat me trots. Ik spreek die jongens nog steeds af en toe en eigenlijk ben ik gewoon een Feyenoord-fan vanuit Turkije.”

Georginio Wijnaldum werd in de afgelopen weken gelinkt aan een terugkeer naar de Eredivisie. Hoewel de middenvelder van Paris Saint-Germain ook in het buitenland meerdere opties heeft, geeft Fer zijn boezemvriend een duidelijk advies bij de keuze tussen Feyenoord en PSV. “Het blijft natuurlijk zijn keuze, maar hij komt uit Rotterdam”, zegt Fer, waarna hij in de lach schiet. “Hij is bij Feyenoord doorgebroken als prof, dus dat zou de cirkel wel rond maken. Het zou geweldig zijn om hem terug te krijgen op de Nederlandse velden, maar ik kan als Feyenoorder niet echt een objectief advies geven. Ik kijk puur als fan!”

Zelf ziet Fer het wel zitten om ooit in een andere functie terug te keren bij Feyenoord. “Maar om eerlijk te zijn weet ik nog niet waar mijn toekomst ligt. De komende tijd moet ik nadenken over wat ik na mijn carrière wil gaan doen, want ik wil niet in een zwart gat belanden. Ik houd van het spelletje, dus wellicht blijf ik op het veld actief als trainer. Om dat bij Feyenoord te doen zou geweldig zijn, maar ik sta ook open voor andere uitdagingen.”

De toekomstplannen van Fer lijken helder: zo lang mogelijk door als speler en vervolgens actief blijven binnen de voetballerij. In zijn achterhoofd spookt nog een andere droom rond. “Nu moet ik uitkijken wat ik zeg, want ik heb natuurlijk twee kinderen. Maar ooit wil ik een jaar naar Amerika om een volledig NBA-seizoen te volgen. Veel wedstrijden bekijken en dat echt meemaken van dichtbij. Voor nu zet ik die plannen nog even in de ijskast tot mijn kids wat ouder zijn!”